بلاگ

صیغه و مهم ترین قوانین آن در اسلام + متن صیغه

صیغه و مهم ترین قوانین آن در اسلام + متن صیغه

صیغه و یا ازدواج موقت که از آن به عنوان متعه هم یاد می‌کنند، یکی از اشکال ازدواج است که در جامعه جمهوری اسلامی ایران رایج بوده و یکی از راه‌هایی است که زن و مرد می‌توانند بدون ازدواج رسمی به یکدیگر محرم شده و تنها در مدت زمان مشخصی به عنوان زن و شوهر زندگی کنند‌. در دین اسلام مردان متاهل نیز می‌توانند از طریق صیغه به زنی به جز همسر خودشان محرم شده و به صورت قانونی با وی در ارتباط باشند.
ازدواج موقت یا صیغه آسیب‌هایی به دنبال خود دارد که از این آسیب‌ها می‌توان به عدم پذیرش و تعهد نسبت به کودکی که از ازدواج موقت متولد می‌شود، عدم پرداخت نفقه و مشکلات بسیاری که بیشتر زنان را درگیر می‌کند، اشاره کرد.
ازدواج موقت یا صیغه، در نظر برخی از جوامع مدرن و بیشتر حقوقدانان، امری نکوهیده است اما با این حال، در فقه امامیه و نیز در جمهوری اسلامی ایران امری پذیرفته شده توسط قانون با عنوان نکاح منقطع است.
ازدواج موقت که صیغه نامیده می‌شود، ازدواجی است که در مقابل ازدواج دائم قرار دارد که در آن طبق تصمیم دو طرف و با مدتی معلوم و همراه با تعیین مهریه بین زن و مرد، ازدواجی صورت می‌گیرد که مدت دار است و با پایان یافتن مدت آن، ارتباط و محرمیت بین دو طرف از بین می‌رود و رابطه پایان می‌یابد.

 

برای مشاوره رایگان و شبانه روزی با بهترین وکیل تهران همین حالا با ما تماس بگیرید!

 

صیغه چیست؟

صیغه چیست؟

صیغه و یا ازدواج موقت نوع دیگری از ازدواج است که با خواندن جملات عربی که به خطبه صیغه معروف است، محقق می شود که در نتیجه آن زن و مرد به یکدیگر محرم می‌شوند. در ازدواج موقت باید مدت زمان صیغه و میزان مهریه زن مشخص باشد. در این‌ نوع ازدواج نفقه‌ای به زن تعلق نمی‌گیرد و طرفین چیزی را از یکدیگر به ارث نمی‌برند و به همین دلیل است که بسیاری به این نوع ازدواج تن می‌دهند.
در هنگام خواندن خطبه عقد و جاری شدن صیغه لازم است که مهریه زن و مدت این ازدواج به طور دقیق ذکر گردد، چرا که در غیر این صورت عقد موقت باطل است.

برای جاری و منعقد شدن ازدواج موقت و یا صیغه، هر یک از زن و مرد می‌توانند خطبه را بخوانند و به یکدیگر محرم شوند. همچنین خطبه صیغه می تواند توسط یک وکیل به نمایندگی از طرفین و یا عاقد قرائت شود.

با توجه به این که صیغه و یا ازدواج موقت توسط بسیاری از افراد جامعه، چه زن و چه مرد انجام می‌شود، اطلاع از شرایط و حقوق هر دو طرف در ازدواج موقت سبب می‌شود تا هر یک از طرفین با آگاهی و بینش بیشتری در این خصوص تصمیم بگیرند و اگر هر گونه سوالی در رابطه با این ازدواج موقت دارند، از یک وکیل حقوقی کمک بگیرند. همچنین مشاوره با وکیل پایه یک دادگستری در مورد صیغه و ازدواج موقت به هر یک از زوجین کمک می‌کند تا با شرایط و حقوق‌ هر طرف، آشنا شوند و در این باره به نحو صحیحی تصمیم بگیرند.

مطالعه بیشتر ⚖️ عدم پرداخت نفقه در چه صورت امکان پذیر است و چه عواقبی دارد

قوانین صیغه

قوانین صیغه

صیغه و یا ازدواج موقت که در فقه نیز به عنوان متعه از آن یاد شده است، نوعی ازدواج است که در آن بر اساس یک مدت معلوم و تعیین مهر مشخص برای زن، محرمیت و ازدواج صورت می‌گیرد.
در این نوع ازدواج، زن تنها حق دریافت مهریه از سوی مرد را دارد و بر مرد واجب است تا آن را تمام و کامل به او پرداخت کند. زن در صیغه از حق دریافت نفقه و حق ارث محروم می‌باشد اما اگر در ضمن عقد چنین شروطی داشته باشد و مرد نیز این شرایط را پذیرفته باشد، پرداخت نفقه و برخورداری از ارث نیز بر عهده مرد خواهد بود.
معمولاً ازدواج موقت یا صیغه در دفترخانه‌های ازدواج و طلاق ثبت نمی‌شود و ثبت آن اصولاً امری اختیاری است و صرفاً در برخی موارد خاص، مرد مکلف به ثبت نکاح موقت در دفترخانه ازدواج و طلاق می باشد.این موارد مطابق قانون حمایت از خانواده مشخص شده است که مشتمل بر موارد ذیل می باشد:

  1. حالتی که زوجه ضمن ازدواج موقت باردار شود.
  2. در صورتی که زوجه ضمن عقد موقت شرطی تحت عنوان ثبت عقد نکاح موقت آورده باشد.
  3. چنانچه پس از ازدواج موقت، زوجین توافق نمایند که عقد مذکور به ثبت برسد.

در موارد فوق، چنانچه مرد از ثبت ازدواج موقت خودداری کند، مطابق ماده 49 قانون حمایت از خانواده مجازات خواهد شد. این ماده بیان داشته است:

«چنانچه مردی بدون ثبت در دفاتر رسمی به ازدواج دائم، طلاق یا فسخ نکاح اقدام یا پس از رجوع تا یک ماه از ثبت آن خودداری ” یا در مواردی که ثبت نکاح موقت الزامی است از ثبت آن امتناع کند”، ضمن الزام به ثبت واقعه به پرداخت جزای نقدی درجه پنج و یا حبس تعزیری درجه هفت محکوم می شود. »

زن در ازدواج موقت و یا صیغه وظیفه‌ای مبنی بر تمکین از همسر ندارد مگر در شرایطی که مرد در ضمن عقد، تمکین را شرط کرده باشد که در این صورت لازم است تمکین از سوی زوجه صورت پذیرد.
همانطور که از اسم این عقد پیداست که عقدی موقت است، مردان احساس تعهد و مسئولیت کمتری نسبت به آن دارند و ممکن است حتی طبق شرایط و قوانین این ازدواج عمل نکنند، در اینجاست که شما می‌توانید با مؤسسات و دفاتر حقوقی تماس گرفته و در صورت نیاز با بهترین وکیل طلاق و یا بهترین وکیل خانواده، مشاوره کنید و مشکل خود را با آنها در میان بگذارید تا به شما در این زمینه کمک کنند.

مطالعه بیشتر ⚖️ استرداد جهیزیه و ساده ترین روش های قانونی آن

ازدواج موقت نیز مانند ازدواج دائم قوانین و شرایط خود را دار‌د که باید هنگام جاری شدن عقد به آنها توجه شود.
از جمله قوانین صیغه و ازدواج موقت که باید در هنگام جاری شدن عقد موقت صورت گیرد، به شرح زیر نی باشد:
۱.مدت عقد باید در ازدواج موقت، تعیین شود که در غیر اینصورت، عقد باطل خواهد شد.
۲.تاریخ شروع و پایان عقد باید در عقدنامه مشخص باشد.
۳.رضایت کامل هر دو طرف برای ازدواج موقت یا صیغه ضروری است.
۴.بالغ بودن و داشتن سن قانونی برای طرفین عقد
۵.اجازه پدر یا جد پدری به دختر باکره برای انجام ازدواج موقت
۶.در صورتی که پدر از دادن اجازه به دختر امتناع کند، دختر می تواند از دادگاه مدنی درخواست اجازه ازدواج کند.
۷.تعیین مهریه برای زن
۸.مجرد بودن زن(زن در آن واحد می تواند فقط یک شوهر داشته باشد.)
۹.زن نباید در زمان عده باشد.
۱۰.خواندن صیغه محرمیت توسط عاقد یا خود مرد یا زن

مطالعه بیشتر ⚖️ طلاق یک طرفه و مهم ترین قوانین آن!

متن صیغه موقت

متن صیغه موقت
ازدواج موقت یا همان صیغه، راه‌‌حلی است که اسلام در کنار ازدواج دائم برای زنان و مردان قرار داده است تا نیازهای جنسی‌‌شان را با توجه به شرایطی که دارند، برطرف کنند. در واقع ازدواج موقت یا صیغه یک راه‌ حل شرعی برای پیشگیری از گناه است.

صیغه یا ازدواج موقت می‌‌تواند توسط هر یک از زوجین یا توسط یک شخص دیگر جاری شود. اگر زن بخواهد صیغه موقت را بخواند، باید عبارت: زَوَّجتُکَ نَفسِی فِی المُدَّۀِ المَعلُومَۀِ، عَلَی المَهرِالمَعلُوم(من خودم را به همسری تو درآوردم با مدت معین و با مهر معین)، را بخواند و مرد باید در جواب بگوید: قَبِلتُ(قبول کردم).
اگر مرد بخواهد صیغه موقت را جاری کند، باید عبارت ” زَوَّجتُ مُوَکِّلَتِی نَفسِی، فِی المُدَّۀِ المَعلُومَۀِ، عَلَی المَهر المَعلُوم(من موکلم را به ازدواج خود در آوردم در مدت و مهر مشخص شده)، را بخواند و سپس بگوید: قَبِلتُ(قبول کردم).

 

مطالعه بیشتر ⚖️ حذف نام همسر از شناسنامه مطابق با قوانین جمهوری اسلامی ایران

‌وظایف مرد در صیغه موقت

‌وظایف مرد در صیغه موقت

در ازدواج موقت یا صیغه، مرد الزامی به دادن نفقه به زن ندارد، مگر این‌ که این موضوع در هنگام جاری شدن خطبه عقد شرط شده باشد یا عقد موقت برمبنای آن جاری شده باشد که به موجب آن، اگر در هنگام عقد موقت، پرداخت نفقه شرط شود و یا عقد بر مبناي پرداخت نفقه جارى شود، در این‌‌ صورت زن حق دریافت نفقه را از مرد خواهد داشت.
در بعضی از ازدواج‌های موقت، مهریه زن می‌تواند سند یک خانه و یا ملک باشد که اگر پس از پایان یافتن مدت ازدواج مذکور، مرد از پرداخت مهریه امتناع کند، زوجه می‌تواند با کمک و مشاوره وکیل ملکی درخواست خود را به دادگاه مبنی بر دریافت مهریه خود، اعلام کند.
بسیاری از مردها به خیال اینکه زنان در ازدواج موقت و صیغه هیچ اختیاری برای درخواست و مطالبه حقوق خود ندارند، به این ازدواج تن می‌دهند. در حالیکه اینطور نیست و عقد موقت نیز مانند عقد دائم دارای آثار حقوقی است و برخی مسائل حقوقی مطروحه در حقوق خانواده درباره عقد دائم، ازدواج موقت را هم شامل می‌شود.

اگر مرد مهریه زن را در ازدواج موقت به او پرداخت نکند، زن علاوه بر اینکه می‌تواند با پیگیری حقوقی، حق خود را مطالبه کند، همچنین می تواند تمام اموال مرد را به منظور گرفتن مهریه توقیف نماید و اگر همچنان مرد از دادن مهریه امتناع کند، زن می تواند آن اموال را در طی مزایده فروخته و حقوق خود را وصول نماید. پس بنابراین مهریه جزء لاینفک ازدواج موقت است که مرد موظف است آن را پرداخت کند.

پرداخت مهریه از جمله حقوق زن در عقد موقت است که حتی اگر زن با مرد نزدیکی نداشته باشد، مرد موظف است مهریه زن را تمام و کمال به او پرداخت کند.

مطالعه بیشتر ⚖️ مجازات فحاشی طبق قوانین اسلامی در سال 1400

صیغه نامه برای هتل

صیغه نامه برای هتل

هتل‌های موجود در کشور، قوانین خاصی برای پذیرش افراد نامحرم به هنگام ورود به هتلشان دارند و لازم است که افرادی که صیغه محرمیت بین آنها جاری شده است، قبل از ورود به هتل قوانین پذیرش آن هتل را مطالعه کنند. درست است که صیغه و ازدواج موقت امری پذیرفته شده در کشور است اما بسیاری از هتل‌های کشور اجازه پذیرش به این افراد را نمی‌دهند اما در مقابل بعضی از هتل‌‌ها هستند که صیغه‌ نامه را به عنوان یک مدرک معتبر و دلیلی بر محرمیت بین زن و‌ مرد می‌پذیرند.
از نظر هتل‌‌ها صیغه ‌نامه‌ای معتبر است که مهر محضر بر روی آن باشد، که اکثر این هتل‌ها این نوع صیغه نامه را می‌پذیرند. باید توجه داشت که ازدواج موقت محضری در شناسنامه طرفین ثبت ‌نمی‌شود و یک دفترچه با مهر محضر دریافت می‌کنند که قانونی بودن این عقد را تضمین می‌کند.

برخلاف تصور عموم مردم که صیغه و ازدواج را امری ناپسند می‌دانند، ازدواج یا عقد موقت در فقه و قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته شده و شرایط و قوانین این ازدواج موقت به تفصیل در ماده ۱۰۷۵ قانون مدنی آورده شده است. این ماده بیان می دارد:

«نکاح وقتی منقطع است که برای مدت معینی واقع شده باشد.»

 

با توجه به مطالب فوق بهتر است قبل از اقدام به صیغه و یا ازدواج موقت، از حق و حقوق خود در این نوع ازدواج آگاه باشید و در صورت بروز هرگونه مشکل در رابطه با ازدواج موقت می توانید از مشاوره حقوقی، وکیل خانواده و یا وکیل‌ پایه یک، کمک بگیرید و مشکلات حقوقی خود را حل کنید.

 

در چه شرایطی صیغه صحیح است؟

صیغه موقت یک امر فقهی – حقوقی است که در نظام حقوقی ما شرایط خاصی برای آن مقرر شده است و در صورتی ازدواج موقت میان دو نفر می تواند واجد آثار شرعی و حقوقی باشد که شرایط صیغه وجود داشته باشد. شرایط مذکور مشتمل بر شرایط عمومی و اختصاصی می باشد؛ بدین توضیح که شرایط عمومی، شرایطی هستند که میان عقد دائم و عقد موقت مشترکند و شرایط اختصاصی، شرایطی می باشند که صرفاً اختصاص به عقد موقت داشته و در عقد دائم وجود ندارد. شرایط عمومی صحت صیغه موقت به شرح ذیل است:

  1. قصد و رضای طرفین جهت انعقاد عقد نکاح موقت
  2. عدم وجود مانع برای ازدواج ( بدین توضیح که مانعی مانند شوهر داشتنِ زن نباید وجود داشته باشد و چنانچه زن، شوهردار باشد، صیغه باطل خواهد بود.)
  3. اذن پدر یا جد پدری در ازدواج موقت دختر باکره

شرایط اختصاصی نکاح موقت مشتمل بر تعیین مدت مشخص برای نکاح و نیز تعیین مهریه معیّن می باشد. ماده 1076 قانون مدنی در این خصوص بیان داشته است:

«مدت نکاح منقطع باید کاملاً معین باشد.»

از طرفی ماده 1075 قانون مدنی نیز به این شرط مدت اشاره کرده و تعیین مدت را جزء لاینفک این عقد دانسته است:

«نکاح وقتی منقطع است که برای مدت معینی واقع شده باشد.»

قوانین ارث در صیغه

ماده 864 قانون مدنی در باب ارث به واسطه رابطه سببیت بیان داشته است:

«از جمله اشخاصی که به موجب سبب ارث می برند هریک از زوجین است که در حین فوت دیگری زنده باشد.»

بنابراین همانطور که ملاحظه می گردد، قانونگذار در قانون مدنی و سایر مقررات موضوعه، رابطه توارث را صرفاً در عقد دائم پیش بینی و مقرر کرده است و در صورتی که هر یک از زوجین در زمان فوت دیگری زنده باشد، از وی ارث خواهد برد اما در عقد نکاح منقطع یا موقت رابطه توارث میان طرفین شکل نگرفته و بنابراین چنانچه زن یا مردی که با یکدیگر عقد موقت نموده اند فوت نمایند، دیگری از ایشان ارث نخواهد برد؛ مگر آنکه متوفی پیش از فوت خود بخشی از اموال خود را برای همسر منقطعه خویش وصیت کرده باشد که در این صورت این اموال به وی خواهد رسید. نکته قابل ذکر این است که اگر در نتیجه ازدواج موقت طرفین، فرزندی متولد شود، به موجب مواد 861 و 862 قانون مدنی از والدین خود ارث خواهد برد.

قوانین عده در صیغه چیست؟

ماده 1150 قانون مدنی به تعریف حقوقی عده پرداخته است:

«عده عبارت است از مدتی که تا انقضای آن زنی که عقد نکاح او منحل شده است نمی تواند شوهر دیگر اختیار کند.»

در واقع عده به مدت زمانی گفته می شود که طی آن زن بایستی برای ازدواج بعدی صبر نموده و ازدواج بعدی را پس از پایان این مدت انجام دهد؛ خواه موقت باشد یا دائم. فلسفه وضع عده برای زن این است که نسب فرزندی که ممکن است متولد شود مشخص باشد و تشخیص نسب فرزند دشوار نشود. بر اساس ماده 1152 قانون مدنی

«عده طلاق و فسخ نکاح و “بذل مدت و انقضای آن در مورد نکاح منقطع” در غیر حامل دو طهر است مگر اینکه زن با اقتضای سن عادت زنانگی نبیند که در این صورت 45 روز است.»

بنابراین قانونگذار عده زنی که حامله نیست را در عقد نکاح موقت در صورت بذل و یا انقضای مدت، دو طهر دانسته است یعنی به اندازه ای که زن طی آن دو بار عادت ماهانه شود. اما اگر زنی یائسه باشد و عادت ماهانه نشود، مدت عده 45 روز تمام خواهد بود. اما در مورد زن حامله در نکاح منقطع، قانونگذار طی ماده 1153 قانون مدنی بیان داشته است:

«عده طلاق و فسخ نکاح و “بذل مدت و انقضای آن” در مورد زن حامله تا وضع حمل است.»

بنابراین اگر زن باردار باشد، تا زمان زایمان باید عده نگهدارد و حق ازدواج مجدد را در این ایام نخواهد داشت. در مورد عده وفات نیز ماده 1154 قانون مدنی بیان می دارد:

«عده وفات چه در دائم و چه “در منقطع” در هر حال چهار ماه و ده روز است مگر اینکه زن حامل باشد که در این صورت عده وفات تا موقع وضع حمل است مشروط بر اینکه فاصله بین فوت شوهر و وضع حمل از چهار ماه و ده روز بیشتر باشد والّا مدت عده همان چهارماه و ده روز خواهد بود. »

بنابراین در فرض فوت شوهر در عقد نکاح موقت، به میزان چهارماه و ده روز می باشد و زن در این مدت حق ازدواج مجدد (به صورت دائم و یا موقت) نخواهد داشت.

آیا در صورت عقد موقت نفقه به زن تعلق می گیرد؟

یکی از مسائل مهم در عقد نکاح موقت، بحث تعلق نفقه به زن می باشد. ماده 1107 قانون مدنی در تعریف نفقه بیان می دارد:

«نفقه عبارت است از همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از قبیل مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل و هزینه های درمانی و بهداشتی و خادم در صورت عادت یا احتیاج به واسطه نقصان یا مرض.»

تکلیف مرد به دادن نفقه به همسر خود در عقد نکاح دائم بوده و عدم اعطای نفقه می تواند ضمانت اجراهای کیفری و حقوقی به همراه داشته باشد. اما قانونگذار در قانون مدنی تکلیفی برای پرداخت نفقه از سوی مرد به همسر موقت قرار نداده است و در این نوع عقد نکاح، زن تنها در صورتی مستحق نفقه خواهد بود که توافقی ضمن عقد میان طرفین مقرر شده باشد یا آنکه عقد نکاح موقت بر مبنای این امر جاری شود.

تکلیف فرزند متولد شده در زمان عقد موقت

یکی دیگر از مسائل حائز اهمیت در خصوص عقد نکاح موقت، بحث تولد فرزند و حضانت فرزند متولد شده در این نوع نکاح می باشد. در این مورد باید گفت که قواعد و ضوابط حضانت در عقد موقت مانند عقد نکاح دائم است و بنابراین تمام آثار حقوقی مربوطه نیز در عقد نکاح دائم و موقت وجود دارد بدین معنا که در عقد نکاح موقت نیز پدر بایستی نفقه فرزند یا فرزندان خود را بپردازد و فرزند از پدر و مادر خود ارث می برد و … .

در مورد حضانت فرزند در عقد موقت نیز همانند عقد دائم، حضانت دختر یا پسر تا 7 سالگی با مادر بوده و پس از آن، حضانت به پدر سپرده خواهد شد. سپس، دختر تا 9 سالگی و پسر تا 15 سالگی نزد پدر تحت حضانت ایشان می باشند و پس از آن، خود طفل درمورد محل سکونت خویش نزد دادگاه صالحه تعیین تکلیف خواهد نمود.

یکی از مشکلاتی که در خصوص این نوع عقد نکاح وجود دارد این است که افراد میلی به ثبت آن در مراجع رسمی نداشته و همین امر سبب می شود که حضانت فرزند با مشکل مواجه شود چرا که ابتدا مادر بایستی نسبت فرزند را با پدر در دادگاه خانواده اثبات نماید و بعد برای دریافت شناسنامه فرزند و نیز نفقه ایشان اقدام کند. امروزه اثبات این امر از طریق قاعده فراش و پیشرفت علمی و آزمایشات دی ان ای وجود دارد.

عدم تمکین پس از عقد موقت

در عقد نکاح دائم، زن مکلف به تمکین در برابر شوهر می باشد و در مقابل تمکین زن، مرد موظف به پرداخت نفقه به همسر خویش است. تمکین به دو شکل عام و خاص دیده می شود. تمکین عام به معنای پذیرش برتری مرد در امور کلی مربوط به زندگی زناشویی است و تمکین خاص مربوط به روابط جنسی و زناشویی متعارف بین طرفین می باشد. چنانچه زن در عقد نکاح دائم از همسر خویش تمکین نکند، مرتکب نشوز یا عدم تمکین شده است و حقی برای دریافت نفقه نخواهد داشت. اما سؤالی که مطرح می شود این است که در عقد نکاح موقت که تکلیف به پرداخت نفقه وجود ندارد، عدم تمکین از سوی زن چه حکمی خواهد داشت؟ پاسخ این سؤال چنین است که در عقد نکاح موقت نیز مانند عقد دائم زن موظف به حسن معاشرت و تمکین از همسر خود است البته زن می تواند عدم تمکین را در ضمن عقد نکاح موقت شرط کند که در این صورت، عدم تمکین زن مجاز و صحیح خواهد بود.

تفاوت ازدواج موقت و دائم

تفاوت های مهمی که در میان این دو نوع عقد نکاح دیده می شود، مشتمل بر موارد ذیل می باشد:

  1. در عقد نکاح دائم به موجب مقررات موضوعه قانون مدنی، زن و شوهر از یکدیگر ارث می برند اما در عقد نکاح موقت رابطه توارث میان طرفین وجود ندارد مگر آنکه مرد یا زن ضمن وصیت خود، برخی از اموال را به همسر خویش منتقل نماید که در این صورت، آن اموال از باب وصیت به همسر موقت منتقل خواهد شد.
  2. در عقد دائم، مرد وظیفه دارد نفقه زن را پرداخت کند و در صورت عدم پرداخت نفقه، می توان به صورت حقوقی و کیفری پیگیری کرد. حتی مجازات حبس را نیز ممکن است در پی داشته باشد اما در عقد نکاح منقطع یا موقت، مرد تکلیفی به پرداخت نفقه به زن ندارد مگر آنکه در ضمن عقد نکاح موقت شرط انفاق شده باشد یا اینکه عقد بر مبنای پرداخت نفقه منعقد شود.
  3. با توجه به اینکه معمولاً افراد تمایلی به ثبت رسمی ازدواج موقت ندارند، لذا تولد فرزند در این نوع عقد نکاح می تواند برای مادر دردسرساز باشد و وی ناچار به اثبات نسب فرزند خواهد بود اما در عقد نکاح دائم که به صورت رسمی میان طرفین منعقد شده و مشخصات هر یک از طرفین در شناسنامه دیگری و نیز در اداره ثبت احوال ثبت و ضبط می گردد و بنابراین تولد فرزند از این حیث مشکل خاصی نخواهد داشت و نسب فرزند علی الاصول به پدر خود متصل است؛ بدون اینکه زن مجبور به اثبات نسب باشد.
  4. در عقد نکاح دائم، تمکین از وظایف و تکالیف مسلم زوجه می باشد و شرط خلاف آن باطل است اما در عقد موقت می توان عدم تمکین را ضمن عقد شرط نمود که در این صورت زن مکلف به تمکین نبوده و عدم تمکین ایشان مجاز و صحیح خواهد بود.
  5. عقد نکاح موقت همانطور که از نامش پیداست برای مدت معلوم و موقتی میان طرفین منعقد می شود اما عقد نکاح دائم مدت نداشته و به صورت دائمی میان طرفین منعقد می گردد.
  6. در عقد نکاح موقت مهریه حتما باید معلوم و معیّن باشد و تعیین مهر از شرایط لازم انعقاد این عقد می باشد لکن در عقد نکاح دائم، تعیین مهریه شرط نیست و چنانچه مهریه تعیین نشده باشد و میان طرفین نزدیکی بعد از عقد نکاح دائم واقع گردد، زن مستحق مهرالمثل خواهد بود و در صورت عدم نزدیکی، زن مستحق نصف مهرالمثل می باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *